همه چیز درباره ی کیست های آراکنوئید؛ علائم، علت و درمان آن

کیست های آراکنوئید، رایج ترین نوع کیست مغزی هستند. این نوع کیست ها، کیسه های پر از مایع هستند؛ که تومور مغزی محسوب نمی شوند. اغلب مادرزادی و از بدو تولد وجود دارند. آسیب یا ضربه به سر نیز، می تواند منجر به کیست ثانویه آراکنوئید شود. کیست های آراکنوئید در یکی از سه لایه بافتی که مغز و نخاع را احاطه کرده اند، وجود دارند. بیشتر این کیست ها، نیازی به درمان ندارند.
در این مقاله علائم، علل و درمان کیست های آراکنوئید را، به طور کامل مورد بررسی قرار داده ایم. با ما همراه باشید.

کیست آراکنوئید چیست؟

کیست های آراکنوئید شامل مجموعه ای از مایعات، در داخل مایع مغزی نخاعی قرار دارند. توسط غشایی پوشانده شده و در بین حلزون و پیاماتر قرار گرفته اند. کیست های اولیه از ناهنجاری های مادرزادی به وجود می آیند. کیست های ثانویه هم کیست های ناهمگن هستند؛ که از ضربه به سر ظاهر می شوند. با اینکه در منطقه ی حساس بدن یعنی مغز، وجود دارند؛ اما خوش خیم هستند و تهدیدکننده برای زندگی محسوب نمی شوند.، آنها حدود ۱٪ از ضایعات گسترده داخل جمجمه را نشان می دهند. آنها از طریق انبساط می توانند بافت عصبی طبیعی را فشرده کرده و جریان مایع مغزی نخاعی را، مسدود کنند.

علائم کیست آراکنوئید

در بیشتر موارد ، کیست آراکنوئید از بدو تولد وجود دارد؛ اما معمولاً هیچ علائمی در طول زندگی فرد ایجاد نمی کند. به طور کل، کیست های کوچک علائمی ایجاد نمی کنند. اینکه علائم ایجاد شود؛ به اندازه و محل خاص کیست در مغز بستگی دارد. به خصوص اگر به عصب جمجمه ، مغز یا نخاع فشار وارد کنند.
در بیشتر موارد بروز علائم در دوران کودکی اتفاق می افتد. شایعترین علائم سردرد و تشنج است. علائمی که ممکن است رخ دهد عبارت اند از:

• سردرد
• حالت تهوع و استفراغ
• سرگیجه
• بیحالی ، از جمله خستگی مفرط
• تشنج
• برجستگی های قابل مشاهده از ناحیه سر یا ستون فقرات
• تأخیر در رشد
• مسائل غدد درون ریز مانند شروع زودرس بلوغ.
• مشکلات بینایی مانند کاهش میدان دید.
• تکان دادن غیرارادی سر.
• ماکروسفالی: در برخی از کودکان ، کیست آراکنوئید باعث بدشکلی برخی استخوان های جمجمه می شود، و در نتیجه سر به طور غیر طبیعی بزرگ می شود.
• از دست دادن کنترل ادرار
• افزایش فشار داخل جمجمه

علل به وجود آمدن کیست آراکنوئید

علت دقیق کیست های عنکبوتیه مشخص نیست. علت احتمالی این است؛ که بیشتر موارد کیست های عنکبوتیه ناهنجاری های رشدی است که از شکاف یا پارگی غیرقابل توضیح غشای حلزونی بوجود می آید. شکاف غشای حلزونی در یکی از سه لایه بافتی در سر قرار دارد؛ که مغز و نخاع را احاطه کرده و از آن ها محافظت می کند.

کیست آراکنوئید چه مشکلاتی را به وجود می آورد؟

در اکثر مواقع، عوارض کیست های آراکنوئید، بعد از آسیب دیدن کیست، به دلیل ضربه جزئی در سر، ایجاد می شوند. ضربه می تواند باعث نشت مایعات درون کیست به مناطق دیگر شود. رگ های خونی سطح کیست، پاره شده و به داخل کیست خونریزی می کنند. در نتیجه، باعث افزایش اندازه کیست می شوند. اما اگر رگ خونی در خارج کیست خونریزی کند مجموعه ای از خون (هماتوم) ایجاد می شود. در خونریزی داخلی یا خارجی کیست، در فرد علائم افزایش فشار داخل جمجمه و علائم فشرده سازی بافت عصبی مجاور، به وجود می آیند.

تشخیص کیست آراکنوئید

تشخیص کیست های آرکنوئید، غالباً به طور اتفاقی و در حین معاینه فرد مبتلا به تشنج انجام می شود. تشخیص بر اساس شرح حال دقیق بیمار ، معاینه بالینی کامل و انواع آزمایشات تخصصی می شود. آزمایشات تخصصی شامل، مطالعات تصویربرداری پیشرفته مانند سی تی اسکن و تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) م باشد. سی تی اسکن و ام آر آی می تواند وجود کیست های حلزونی را مشخص و تأیید می کند. در طول سی تی اسکن ، از رایانه و اشعه ایکس برای ایجاد فیلمی استفاده می شود که تصاویر مقطعی از ساختار بافت مغز را نشان می دهد. اما در طول MRI ، از یک میدان مغناطیسی و امواج رادیویی ، برای ایجاد تصاویر مقطعی از مغز استفاده می شود.

روشهای درمانی استاندارد برای این کیست

همانطور که گفته ایم؛ بیشتر کیست ها به طور اتفاقی یافت می شوند و از نظر اندازه ثابت می مانند. در صورت عدم وجود علائم ، هیچ درمانی لازم نیست و افراد مبتلا به صورت دوره ای تحت نظر قرار می گیرند. در صورت بروز علائم ، کیست مورد ارزیابی مجدد قرار می گیرد. در مورد کیست های بسیار بزرگ در کودکان نیز، توصیه می شود، کیست را خارج کنید تا فضای مغز برای رشد طبیعی، فراهم شود.
در صورت لزوم درمان ، درمان مورد استفاده به وجود نوع علائم ، اندازه کیست و محل خاص کیست در جمجمه بستگی دارد. در مواردی که درمان توصیه می شود ، درمان از یکی از دو روش متشکل از یک جراحی باز (جراحی کرانیوتومی) یا شنت دهانه بطنی، انجام می شود.
در حین جراحی کرانیوتومی ، بخشی از جمجمه، جایی که دهانه های متعددی در دیواره کیست ایجاد می شود، برداشته می شود. با این کار جراح به کیست دسترسی پیدا می کند و آن را خارج می کند. اما در برخی موارد، با قرار دادن دستگاه (شنت) داخل بافت اطراف، کیست درمان می شود. در این نوع درمان، کیست تخلیه می شود و مسیر مناسبی برای گردش مایعات مغزی نخاعی، فراهم می شود.

جمعیت های تحت تأثیر

شیوع کیست های آراکنوئید در پسران چهار برابر بیشتر از دختران است. اغلب، در افراد زیر بیست سال وجود دارد؛ اما در هر رده سنی و در همه نژادها و مکان های جغرافیایی مشاهده شده اند. آنها متداول ترین نوع کیست داخل جمجمه هستند. از آنجا که بسیاری از موارد کیست های آراکنوئید، فاقد علائم هستند؛ تشخیص آن دشوار می باشد.