خطرناکترین دیسک کمر که نیاز به درمان فوری دارد!
دیسک کمر را می‌توان با درمان محافظه‌کارانه یا در صورت عدم تأثیر مثبت، با درمان جراحی برطرف کرد. بااین‌حال، در صورت عدم درمان، می‌تواند منجر به ایجاد خطرناکترین دیسک کمر شود و نتایج زیر را ایجاد کند:
- آسیب دائمی به اعصاب در نتیجه فشرده شدن آنها
- سفتی در پشت
- فلج شدن
- بی‌اختیاری مثانه یا روده (در موارد شدید)
- التهاب عصب سیاتیک همراه با درد در ساق پا، ران و گاهی اوقات پا (در صورت فتق کمری – خاجی)
مهره‌ها به دسته گردنی، پشتی، کمری، خاجی و دنبالچه‌ای تقسیم می‌شوند. فتق دیسک به‌ندرت مهره‌های پشتی را درگیر می‌کند، در بخش گردن بسیار نادر است و در ناحیه کمر بسیار شایع‌تر است.
علل ایجاد دیسک کمر
فتق دیسک در اثر پاره شدن حلقه فیبری (حلقه‌ای) که توده ژله‌مانند مرکزی دیسک بین مهره‌ای را احاطه کرده و حاوی آن است، ایجاد می‌شود. هنگامی که حلقه تغییر شکل می‌دهد، بدون شکستن، بیرون‌زدگی رخ می‌دهد .
فتق را می‌توان تعریف کرد:
- در صورت بیرون‌زدگی هسته پالپوزوس خارج می‌شود.
- اگر هسته، با وجود پارگی، در داخل حلقه فیبری باقی بماند، وجود دارد.
دلایل مختلفی برای پارگی حلقه فیبری وجود دارد:
- ورزش بدنی به‌خصوص شدید
- عدم فعالیت
- بلندکردن اجسام سنگین به روش نادرست (مخصوصاً به دنبال کارهای سخت بدنی)
- ارتعاش ناشی از رانندگی وسایل نقلیه (به‌خصوص اگر ثابت و طولانی‌مدت باشد) یا استفاده از ماشین‌آلات
- ضربه شدید یا آسیب ستون فقرات
- کمبود ماهیچه یا رباط
- بارداری
- مشاغل بی‌تحرک
- فعالیت‌های کاری که شامل بلندکردن، کشیدن، هل دادن، خم شدن به طرفین و چرخش مکرر پشت است.
- وضعیت‌های نادرست در بدنی که از نظر ژنتیکی مستعد است.
- حرکات تکراری
عوامل متعددی افراد را مستعد ابتلا به فتق دیسک می‌کند. آنها عبارت‌اند از:
- فتق دیسک در سنین ۳۵ تا ۴۵ سال بیشتر دیده می‌شود که دلیل آن تحلیل رفتن استخوان‌ها و مفاصل است.
- وزن، اضافه‌وزن بدن باعث خستگی بیشتر در دیسک‌های کمر می‌شود.
- سیگار کشیدن خطر فتق را افزایش می‌دهد، زیرا با محروم کردن بافت‌ها، سطح اکسیژن خون را کاهش می‌دهد.
- قد، قد بسیار بلند خطر لیز خوردن دیسک را افزایش می‌دهد.
تشخیص
فتق دیسک باعث درد مداوم می‌شود و اغلب توانایی حرکت را محدود می‌کند. هنگامی که مشکوک به فتق دیسک هستید، ضروری است که تحت معاینه تخصصی توسط متخصص ارتوپد یا جراح مغز و اعصاب قرار بگیرید تا از وجود آن اطمینان حاصل شود. پزشک متخصص تنها با یک‌بار مراجعه می‌تواند وجود فتق را بر اساس اختلالات موجود، حرکاتی که باعث درد، وضعیت بدنی و رفلکس می‌شود، ارزیابی کند.
در پایان ویزیت برای تأیید اینکه واقعاً فتق است، پزشک معمولاً ام‌آرآی یا سی‌تی‌اسکن را تجویز می‌کند .
پس از مشخص‌شدن فتق دیسک (تشخیص)، می‌توان الکترومیوگرافی نیز تجویز کرد: معاینه‌ای که به شما امکان می‌دهد عملکرد عضلات و سرعت هدایت اعصاب را ارزیابی کنید و هرگونه ضایعات ناشی از فتق را برجسته کنید.
علائم
فتق دیسک می‌تواند باعث درد موضعی یا درد ریشه در اندام تحتانی یا اندام فوقانی شود. دردهای رادیکولار به این دلیل تعریف می‌شوند که از تحریک ریشه‌های عصبی خارج شده از ستون فقرات ناشی می‌شوند. واضح است که شدت درد باتوجه‌به شدت خود فتق متفاوت است. این درد می‌تواند ناشی از فشردگی ساختارهای عصبی توسط فتق یا بر اساس مطالعات جدیدتر، تولید مواد شیمیایی تحریک‌کننده در فتق باشد که ریشه عصب را ملتهب می‌کند.
بنابراین شایع‌ترین اختلالات (علائم) عبارت‌اند از:
- کمردرد شدید
- درد ساق پا (کمردرد، کرالژی، سیاتیک)
- درد در بازوها (براکیالژیا)
- گردن درد
- مشکلات خم شدن یا صاف کردن کمر
- مشکل در راه‌رفتن و انجام حرکات حتی کوچک با پاها
- بی‌حسی یا گزگز (پاراستزی)، در شانه‌ها، پشت، بازوها، دست‌ها، پاها یا پاها و در صورت لمس، درد شدید گزنده (دیسستزی)
- عدم وجود (بیهوشی) یا احساس کمی برای لمس (هیپوهوشی)
- افزایش درد پس از فشار، سرفه و عطسه
- ازدست‌دادن رفلکس‌های عضلانی و کاهش قدرت در اندام تحتانی
- ضعف عضلانی
- کاهش حجم یا کاهش تون عضلانی در اندام تحتانی
- سپس سایر اختلالات (علائم) خاص بسته به ناحیه ستون فقرات که در آن فتق قرار دارد وجود دارد.
در مورد فتق دهانه رحم، شکایات اصلی عبارت‌اند از:
- درد در گردن (گردن درد) که تمایل به تابش به بازو دارد (براکیالژیا)
- ضعف اندام فوقانی
- سوزن‌سوزن شدن در بازوها
- سردرد
- آسیب نخاعی (میلوپاتی)
در مورد فتق پشتی، شایع‌ترین شکایات عبارت‌اند از:
- دردهای ناشی از فشار فتق روی ریشه عصبی و مدولا
- درد قفسه سینه
- سوزن‌سوزن شدن در تنه، اندام تناسلی یا اندام تحتانی
- کمبود قدرت و کاهش حساسیت در اندام تحتانی
در مورد فتق دیسک کمری – خاجی، شایع‌ترین اختلالات عبارت‌اند از:
- درد شدید در ناحیه کمر، باسن، باسن، در امتداد ران، ناشی از فشار روی عصب سیاتیک (سیاتیک)
- ضعف عضلانی
- احساس ضعیف (پاراستزی)، سوزن‌سوزن شدن و کاهش رفلکس‌های عمیق تاندون
درمان
اولین رویکرد برای درمان فتق دیسک محافظه‌کارانه است، یعنی به شما اجازه می‌دهد با فتق زندگی کنید، درد را با داروها یا درمان های دیگر کاهش دهید و از حرکات یا موقعیت هایی که می‌تواند مشکل را بیدار کند اجتناب کنید. برای این منظور، پزشک ممکن است مسکن‌ها، داروهای ضدالتهابی (NSAIDs)، شل‌کننده‌های عضلانی (برای شل کردن انقباض عضلانی) و در برخی موارد و فقط برای مدتی محدود، کورتیکواستروئیدها را برای درمان التهاب تجویز کند.. در ابتدا، خوب است استراحت را با دارودرمانی همراه کنید، سپس به تدریج می‌توانید دستکاری، کشش، درمان دستی (استئوپاتی، ماساژ)، ژیمناستیک وضعیتی، تا یک فعالیت بدنی که هدف آن تقویت عضلات ستون فقرات است را اضافه کنید.
در صورتی که پس از یک دوره درمان، شکایات ادامه یابد یا بدتر شود، پزشک ممکن است احتمال جراحی را در نظر بگیرد.
مداخله در صورت وجود موارد زیر ضروری تلقی می‌شود:
- شکایات مداوم برای بیش از ۶ هفته، با دردی که با وجود درمان های مختلف کاهش نمی یابد.
- مشکلات حرکتی شدید فزاینده
- سندرم دم اسب، یک بیماری نادر، اغلب در نتیجه یک فتق بزرگ دیسک کمر است که در صورت عدم درمان می‌تواند منجر به بی‌اختیاری و فلج دائمی اندام تحتانی (پاراپلژی) شود.
تکنیک های جراحی مورد استفاده برای درمان فتق دیسک عبارت‌اند از:
دیسککتومی استاندارد و میکرودیسککتومی.
دیسککتومی استاندارد شامل برداشتن قطعات کم و بیش فراوان از هسته پالپوزوس و فتق دیسک از طریق یک جراحی سنتی و تحت بیهوشی عمومی است تا به فرد امکان بهبود عملکرد نسبتاً سریع را بدهد.
در صورت برداشتن بخش بزرگی از هسته پالپوزوس، می‌توان یک پروتز (یا یک اسپیسر) بین دو مهره آسیب دیده قرار داد. این نوع مداخله در ۹۰ تا ۹۵ درصد موارد تعیین کننده است.
میکرودیسککتومی شامل برداشتن کامل یا جزئی هسته پالپوزوس با استفاده از میکروسکوپ جراحی است . بنابراین فتق برداشته می‌شود و در نتیجه علل درد ناشی از فشرده سازی بر روی ساختارهای عصبی از بین می رود.
جراحی حدود ۳۰-۴۰ دقیقه طول می کشد. این شامل بستری شدن در بیمارستان برای ۱-۲ روز و نقاهت ۱۰-۱۵ روز است. این نوع عمل حداقل اسکار پوستی را به جای می گذارد، به شما امکان می‌دهد بلافاصله راه بروید و درد بعد از عمل را از بین می برد. در بررسی های ۱ سال بعد از مداخله در ۹۵ درصد موارد مشکل برطرف می‌شود.
در میان درمان های جایگزین، اوزون درمانی (یا دیسکولیز اکسیژن -ازون) اغلب موثر است. این یک درمان طبیعی است که از طریق تزریق مخلوطی از اکسیژن و ازن بین دیسک ها و مهره‌ها در برخی موارد می‌تواند اندازه فتق را کاهش دهد و در نتیجه درد را از بین ببرد.
دیدگاه کاربران