تفاوت دیسک کمر و گرفتگی عضلات

کمردرد گاهی بدون هشدار ظاهر می‌شود. یک دقیقه در حال خم شدن یا بلند کردن چیزی سنگین هستید؛ دقیقه بعد شما قادر به حرکت نیستید شروع ناگهانی اسپاسم عضلانی در ناحیه کمر به طور شگفت انگیزی شایع است. در حقیقت، تقریباً از هر ۱۰ فرد بزرگسال هشت نفر در طول زندگی خود آن را تجربه می‌کنند. اما آیا تفاوتی در دردکمر ناشی از دیسک کمر و گرفتگی عضلات وجود دارد؟
به طور کلی، علت کمردرد و اسپاسم می‌تواند ناشی از کار بیش از حد، تصادف یا آسیب ورزشی باشد. اما بیشتر اوقات، علت اصلی اسپاسم عضلانی نتیجه آسیب ظاهری بی اهمیت به ساختار درون ستون فقرات کمری است. با این حال، یک چیز واضح است؛ اگر یک یا چند بار اسپاسم عضلانی را در ناحیه کمر تجربه کرده‌اید، به احتمال زیاد دوباره این اتفاق می‌افتد.
عضلات کمر هماهنگ با عضلات شکم کار می‌کنند. بدون آنها، گسترش و حرکت جانبی ستون فقرات غیرممکن است. عضلات پشت نیز با صاف نگه داشتن ستون فقرات و حفظ تعادل، ثبات را افزایش می‌دهند. هنگامی‌که عضلات در حالت اسپاسم قرار می‌گیرند، به عنوان واکنش ثانویه حتی در مفصل کمر یا دیسک کمی آسیب دیده، می‌تواند این تعادل را به خطر بیندازد.

اسپاسم عضلانی چیست؟

اسپاسم عضلانی انقباضات غیر ارادی و خود به خودی یک ماهیچه است. اگرچه به نظر می‌رسد “حملات اسپاسم کمر” به طور غیرعادی رخ می‌دهد، اما قبل از حرکتی که باعث بروز این حادثه می‌شود، یک سری فشارهای کوچک به ساختارهای ستون فقرات ایجاد می‌شود که به تدریج و در طول زمان توسعه می‌یابد. هنگامی‌که کمر دچار آسیب می‌بیند یا مجروح می‌شود، التهاب ایجاد می‌شود. این به نوبه خود باعث حساسیت اعصاب می‌شود و باعث انقباض و اسپاسم ماهیچه‌ها می‌گردد.

فتق دیسک کمر چگونه ایجاد می‌شود؟

دیسک بین مهره‌ای از یک لایه بیرونی فیبری به نام حلقه فیبری و یک لایه نرم داخلی به نام nucleus pulposus تشکیل شده است. در ستون فقرات کمری، هر یک از پنج بدنه مهره‌ای توسط یک دیسک بین مهره‌ای از هم جدا می‌شوند. هنگامی‌که دیسک کمر از محدوده محیطی فضای دیسک فراتر رود، ممکن است برجسته شود. همچنین هنگامی‌که قسمت داخلی نرم خارج از مرزهای طبیعی خود حرکت می‌کند، دیسک کمر می‌تواند دچار فتق شود. فتق دیسک می‌تواند ریشه عصب نخاعی را فشرده کرده و باعث درد، بی حسی یا ضعف در یکی از پاها شود. این نوع درد رادیکولوپاتی نامیده می‌شود. به ندرت، کنترل مثانه یا روده می‌تواند تحت تأثیر قرار گیرد. اگر این اتفاق افتاد، باید فوراً به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشید

اختلالات دیسک و اسپاسم عضلات

شرایطی مانند بیماری دژنراتیو دیسک یا فتق دیسک ممکن است باعث بروز درد حاد کمردرد شود. دیسک ممکن است فتق یا برآمدگی داشته و ریشه عصب نخاعی را در مجاورت خود فشرده کند و باعث تحریک و التهاب شود. بدن سعی می‌کند ناحیه آسیب دیده را بی حرکت کند، برای همین با سفت کردن عضلات، حرکت مناطق اطراف درد را متوقف کند؛ در نتیجه اسپاسم‌های دردناک عضلانی ایجاد می‌شود.
ماهیچه‌ها می‌توانند به دلیل عدم ورزش، ورزش زیاد، عدم تعادل ساختاری، کم آبی و از دست دادن الکترولیت یا ترکیبی از این دلایل سفت شوند. در مقابل، برخی از گروه‌های عضلانی بسیار ضعیف هستند. هنگامی‌که عدم تعادل عضلانی ایجاد می‌شود، نیروهای ناهنجار مزمن به ستون فقرات منتقل می‌شوند. در نتیجه، یک حرکت خارج از حد نرمال می‌تواند باعث آسیب مفصل نخاعی، رباط یا دیسک می‌شود که منجر به اسپاسم و کمردرد می‌گردد.
اسپاسم عضلانی در ناحیه کمر بسیار دردناک است و اغلب در کوتاه مدت ناتوان کننده است. در اینجا تعدادی از درمان‌ها وجود دارد که می‌تواند به حرکت مجدد شما کمک کند.

درمان درد ناشی از دیسک کمر و گرفتگی عضلات کمر

• ۴۸ تا ۷۲ ساعت اول: پک یخ را به مدت ۲۰ دقیقه در محل درد قرار دهید. هر دو ساعت یکبار دوباره به پشت دراز بکشید. همیشه از پک یخ استفاده کنید و هرگز یخ را مستقیماً روی پوست قرار ندهید.
• بعد از ۷۲ ساعت: از حرارت مرطوب استفاده کنید. یک پد گرمکن ایده آل است. در غیر این صورت، ممکن است با درازکشیدن در یک وان آب داغ تسکین پیدا کنید.
• در حالی که یخ التهاب را کاهش می‌دهد، گرما جریان خون را در ناحیه درد افزایش می‌دهد و ماهیچه‌های سفت و اعصاب تحریک شده را شل می‌کند.
• بالا بردن پاها فشار را از ستون فقرات برداشته و همچنین ممکن است به تسکین درد کمک کند.
• آسپرین یا ایبوپروفن می‌تواند به کاهش التهاب و تسکین درد کمک کند.
• در صورتی که گرفتگی عضلانی ناشی از فتق دیسک باشد، ممکن است درصورت داشتن سایر علائم که نشانه پیشرفته بودن فتق دیسک کمر است، ممکن است نیاز به درمان‌های تهاجمی‌تر داشته باشند.

با پزشک یا ارائه دهنده مراقبت‌های پزشکی در مورد داروها و میزان دوز مناسب برای شرایط خود مشورت کنید. در هنگام اسپاسم عضلات کمر، درمان‌های ترکیبی (یعنی استراحت، پک یخ/گرما و دارو) به طور کلی نتایج بهتری نسبت به یک درمان به تنهایی به همراه دارد.

پیشگیری از گرفتگی عضلات کمر

هنگامی‌که اسپاسم کمر شما به پایان رسید و زمان کافی برای از بین بردن التهاب را در نظر گرفتید، روی کارهایی که می‌توانید برای جلوگیری از تکرار آن انجام دهید تمرکز کنید.

تمرینات کششی را شروع کنید: تمرینات کششی را در برنامه روزانه خود بگنجانید. فیبرهای عضلانی از کشش ملایم سود می‌برند و شما نیز چنین خواهید بود. شرکت در کلاس‌های پیلاتس یا یوگا را در نظر بگیرید. همیشه قبل از ورزش بدنی حرکات کششی را انجام دهید.

به تناسب اندام خود برسید: اگر به طور منظم فعالیت بدنی ندارید، اکنون زمان شروع است. ورزش مزایای بسیار زیاد و بسیار مهمی دارد. به یک باشگاه ورزشی بپیوندید. شروع به ورزش کنید نکته اصلی در هر ورزشی این است که به طور مداوم انجام شود.

تمرینات قدرتی: همیشه بخش مهمی از هر رژیم ورزشی است، تمرینات قدرتی نه تنها عضله سازی می‌کند، بلکه می‌تواند عدم تعادل عضلانی را کاهش دهد. به یاد داشته باشید، ماهیچه‌ها در تقابل با یکدیگر عمل می‌کنند، بنابراین مطمئن شوید که تمرینات تقویت پشت را با کار شکم متعادل می‌کنید.

اجتناب از یک دوره دیگر اسپاسم و گرفتگی عضلانی در کمر و مشکلات دیسک کمر را در اولویت قرار دهید. برای افزایش قدرت و انعطاف پذیری خود هرگز دیر نیست. فعالیت‌هایی را که از آنها لذت می‌برید انتخاب کنید و متعهد شوید که آنها را به طور منظم انجام دهید.