هیپرتروفی کمر : علائم، علت، تشخیص و درمان آن

مفاصل فاست، مفاصل کوچک و زاویه‌ای هستند که در دو طرف استخوان حلقه‌ای شکل اطراف بدن مهره‌ها قرار دارند. این مفاصل در تثبیت حرکت ستون فقرات تاثیرگذار هستند. هیپرتروفی کمر زمانی است که این مفاصل مهره‌ای پهن می‌شوند. با فرسودگی غضروف روی مفاصل، مفاصل مهره‌ای پهن می‌شوند. غضروف سطوح استخوانی این مفاصل مهره‌ای را می‌پوشاند که از استخوان در برابر اصطکاک محافظت می‌کند و فشار را به طور مساوی در طول استخوان توزیع می‌کند. ساییدگی غضروف می‌تواند به دلیل استرس طولانی مدت و بیش از حد روی مفاصل رخ دهد.

هیپرتروفی فاست ساییدگی مفاصل مهره‌ای می‌تواند منجر به کمردرد شود و حرکات ستون فقرات را محدود کند. اعصابی که در نزدیکی مفاصل ستون فقرات قرار دارند نیز می‌توانند در فرآیند ساییدگی و پارگی مفاصل مهره آسیب دیده یا تحریک شوند. افزایش تورم مفصل فاست می‌تواند به اعصاب ستون فقرات فشار وارد کند که باعث درد و ناراحتی می‌شود. هنگامی که درمان نشود، هیپرتروفی فاست ممکن است باعث تنگی کانال نخاعی و رادیکولوپاتی شود.

علائم هیپرتروفی کمر چیست؟

بیماری مفصل فاست یا هیپرتروفی کمر ممکن است افراد را متفاوت تحت تاثیر قرار دهد. برخی از افراد ممکن است چیزی جز درد خفیف احساس نکنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است قادر به حرکت نباشند. درجه یا شدت علائم و درد تجربه شده از هیپرتروفی فاست بر اساس محل تحلیل رفته مفصل، میزان آسیب و سطح فشاری که انبساط بر روی اعصاب اطراف وارد می‌کند، بسیار متفاوت است. علائم هیپرتروفی کمر شامل موارد زیر می‌شود.

• کمر درد
• احساس درد و سختی هنگام قوس دادن به کمر
• بی ثباتی ستون فقرات
• بی حسی و درد در باسن یا پایین پا
• دردی که با فعالیت بر شدت آن افزوده می‌شود.

علت هیپرتروفی کمر چیست؟

بزرگ شدن مفصل فاست توسط عوامل متعددی از جمله ساییدگی و پارگی طبیعی در داخل ستون فقرات به دلیل کهولت سن ایجاد می‌شود. بیماری‌های دژنراتیو، آسیب‌های ورزشی و انتخاب سبک زندگی نیز می‌توانند باعث این بیماری شوند. به طور کلی عواملی که باعث هیپرتروفی کمر می‌شوند عبارتند از:

• آسیب تروماتیک (که در نتیجه تصادف در اتومبیل، ورزش یا سقوط رخ می‌دهد)
• عدم تحرک بدنی یا ورزش نکردن
• چاقی و اضافه وزن
• شکستگی ستون فقرات
• وضعیت بدنی ضعیف
• چرخش یا خم شدن مکرر
• رباط پاره شده

بیماری‌های همراهی که بر ستون فقرات تأثیر می‌گذارند نیز می‌توانند هیپرتروفی فاست را بدتر کنند و باعث درد بیشتر شوند. انحطاط دیسک، شکستگی دیسک‌های بالشتک بین مهره‌های ستون فقرات، فشار زیادی را بر مفاصل فاست وارد می‌کند. این امر آتروفی (دژنراسیون) غضروف را تسریع می‌کند. علاوه بر این، اسپوندیلولیستزیس، وضعیتی که در آن مهره‌ها از موقعیت خود خارج می‌شوند، می‌تواند فشار روی مفصل آسیب‌دیده فاست را تشدید کند.

خارهای استخوانی یا استئوفیت‌ها نیز ممکن است باعث ایجاد یا بدتر شدن هیپرتروفی فاست شوند. خارهای استخوانی از تماس استخوان به استخوان به وجود می‌آیند و اصطکاک به بدن سیگنال می‌دهد که برآمدگی‌های استخوانی را برای تلاش برای بهبود ناحیه ایجاد کند.

هیپرتروفی فاست کمری

ناحیه کمری ستون فقرات یا قسمت تحتانی کمر یک نقطه رایج برای هیپرتروفی فاست است. هنگام خم شدن به عقب با کاهش تحرک ممکن است در قسمت پایین کمر خود احساس سفتی کنید. هنگامی که هیپرتروفی فاست روی قسمت پایین کمر تأثیر می‌گذارد، درد و علائم می‌تواند به سمت پایین به باسن، لگن و قسمت بالای ران گسترش یابد.

تشخیص بیماری هیپرتروفی کمر

پی بردن به علت علائم درد گاهی اوقات دشوار است زیرا علائم هیپرتروفی فاست شبیه فتق دیسک یا تنگی کانال نخاع است. با کمک تکنیک‌های تصویربرداری و بلوک شاخه داخلی به عنوان آزمایش، می‌توان منبع درد را تایید کرد. بلوک‌های شاخه داخلی یک تزریق کوتاه مدت تسکین درد در عصب شاخه داخلی ستون فقرات شما است.

تست‌های تشخیصی هیپرتروفی فاست

بخشی از تشخیص آرتروپاتی فاست، توصیف علائم شما در معاینه فیزیکی است. مجموعه‌ای از تست‌های تصویربرداری، مانند اشعه ایکس یا تصویربرداری (MRI)، گاهی اوقات می‌تواند برای تشخیص تغییرات دژنراتیو در مفاصل استفاده شود.

توموگرافی کامپیوتری

ستون فقرات را می‌توان با استفاده از سی تی اسکن، مشاهده کرد. سی تی جزئیات یشتری را نسبت به اشعه ایکس نشان می‌دهد و می‌تواند هر گونه آسیب به سیستم عصبی یا نخاع را نشان دهد.

EMG/NCS

الکترومیوگرام و مطالعات هدایت عصبی ممکن است برای تجزیه و تحلیل فعالیت الکتریکی عصب و بافت عضلانی استفاده شود. همچنین می‌تواند اطلاعاتی در مورد آسیب عصبی یا فشرده سازی عصب حسی ارائه دهد.

اسکن MRI

با استفاده از میدان‌های مغناطیسی و امواج رادیویی، تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) تصویری دقیق از ستون فقرات ارائه می‌دهد که دیسک‌ها، اعصاب، پوست و سایر ساختارهایی را که با استفاده از اشعه ایکس قابل مشاهده نیستند، نشان می‌دهد. گاهی اوقات عوامل کنتراست به بافت‌ها یا ساختارها تزریق می‌شوند تا جزئیات را با وضوح بیشتری برجسته کنند.

درمان هیپرتروفی کمر

تشخیص بیماری فاست ممکن است اولین قدمی باشد که پزشک شما انجام می‌دهد، اما درمان هدف نهایی است. درمان‌های غیر تهاجمی محافظه کارانه استاندارد است، و اگر این درمان‌ها علائم را تسکین ندهند، تزریق و احتمالاً روش‌های جراحی مورد بررسی قرار خواهند گرفت. پیدا کردن یک پزشک متخصص در تشخیص و درمان هیپرتروفی فاست ایده آل است و معمولا جراحان مغز و اعصاب برای مقابله با شرایط ناشی از اعصاب مانند بیماری فاست کاملا مناسب هستند.

ورزش و فیزیوتراپی در منزل

ورزش در خانه و فیزیوتراپی از اجزای ضروری درمان بیماری هیپرتروفی کمر هستند. تقویت ماهیچه‌ها و رباط‌های اطراف ستون فقرات و انعطاف‌پذیری بیشتر آنها به حمایت بیشتر از مفاصل کمک می‌کند. دارو می‌تواند به تسکین درد کمک کند. برخی از مواد افیونی مانند ترامادول می‌تواند به درمان درد حاد کمک کند. همچنین پزشک روشی به نام تزریق مفصل فاست وجود دارد که یک داروی بی حس کننده و همچنین یک استروئید کورتیزون را برای کاهش التهاب و ایجاد تسکین طولانی مدت درد تجویز می‌کند.

جراحی هیپرتروفی کمر

جراحی گزینه‌ای برای درمان هیپرتروفی فاست و علائم مرتبط با آن مانند کمردرد است. چند روش جراحی مختلف وجود دارد که پزشک می‌تواند پس از تایید تشخیص با شما در میان بگذارد و مزایا و معایب هر روش را با شما آشنا کند. از جمله:

• رفع فشار آندوسکوپی ستون فقرات
• لامینکتومی با حداقل تهاجمی
• همجوشی ستون فقرات کم تهاجمی

کلام آخر

هیپرتروفی فاست ساییدگی مفاصل مهره‌ای می‌تواند منجر به کمردرد شود و حرکات ستون فقرات را محدود کند. پی بردن به علت علائم درد گاهی اوقات دشوار است زیرا علائم هیپرتروفی فاست شبیه فتق دیسک یا تنگی نخاع است. ورزش در خانه و فیزیوتراپی از اجزای ضروری درمان بیماری هیپرتروفی کمر هستند. تقویت ماهیچه‌ها و رباط‌های اطراف ستون فقرات و انعطاف‌پذیری بیشتر آنها به حمایت بیشتر از مفاصل کمک می‌کند.