عوارض جراحی تنگی کانال نخاعی
موضوعی که در این بخش به آن پرداخته‌ایم، بررسی عوارض جراحی تنگی کانال نخاعی است. تنگی نخاع زمانی اتفاق می‌افتد که طناب نخاعی یا ریشه‌های عصبی نخاعی فشرده می‌شوند. علائم تنگی کمر اغلب شامل درد در پاها (سیاتیک) و سوزن‌سوزن‌شدن ضعف یا بی‌حسی در پاها است. درد عضلانی یک علامت معمول تنگی دهانه رحم است. تنگی نخاع گردنی همراه با میلوپاتی اغلب در هماهنگی حرکات مشکل دارد.
با فشرده‌شدن طناب نخاعی در ستون فقرات قفسه سینه (که بسیار نادر است)، ایجاد نقص عصبی (اختلالات در حساسیت و عملکرد حرکتی) مشخص است.
اکثر بیماران مبتلا به تنگی کانال نخاعی گردن یا کمر به‌خوبی به درمان محافظه‌کارانه مانند فیزیوتراپی، تزریق اپیدورال، ورزش درمانی، طب سوزنی و غیره پاسخ می‌دهند. اما در برخی موارد، جراحی برای تنگی کانال نخاعی تنها درمان مؤثر است.
برخی از افراد با کانال مادرزادی باریک متولد می‌شوند، اما بیشتر افراد به‌عنوان بخشی از یک آبشار دژنراتیو دچار تنگی نخاعی می‌شوند. برخی از بیماران هیچ اثری از باریک شدن احساس نمی‌کنند؛ زیرا تنگی به‌تدریج به‌عنوان بخشی از روند پیری ایجاد می‌شود، اما در برخی مواقع درد تشعشع، ضعف و یا بی‌حسی ثانویه به فشردگی ریشه‌های عصبی یا طناب نخاعی شروع می‌شود. اگرچه باریک شدن می‌تواند در قسمت‌های مختلف ستون فقرات رخ دهد، علائم فشرده‌سازی عصب اغلب مشابه است.
عوارض جراحی تنگی کانال نخاعی
هیچ مداخله جراحی بدون خطر عوارض نیست. عوارض شایع هر جراحی عبارت‌اند از:
خونریزی، عفونت، ترومبوز و واکنش به بیهوشی. اگر همجوشی مهره‌ها هم‌زمان با لامینکتومی انجام شود، خطر عوارض بیشتری وجود دارد. خطرات زیر باید برای جراحی تنگی کانال نخاعی در نظر گرفته شود:
ممکن است مهره‌ها با هم ادغام نشوند
در میان دلایل متعددی که باعث می‌شود مهره‌ها جوش نخورند، شایع‌ترین آنها پوکی‌استخوان، چاقی و سوءتغذیه است. سیگارکشیدن تا حد زیادی بزرگ‌ترین عاملی است که می‌تواند در همجوشی اختلال ایجاد کند.
ترومبوز ورید عمقی (DVT)
DVT یک بیماری بالقوه جدی است که در آن لخته‌های خون در داخل سیاهرگ‌های اندام تحتانی تشکیل می‌شود. اگر لخته‌ها شکسته شوند و با جریان خون وارد ریه‌ها شوند، یک وضعیت کشنده رخ می‌دهد؛ بنابراین پیشگیری از ترومبوز با کمک جوراب‌های فشاری و استفاده از داروهای ضدانعقاد ضروری است.
شکستگی پیچ و مهره
شکستگی پیچ‌ها، میله‌ها و صفحات فلزی که برای تثبیت ستون فقرات استفاده می‌شوند، ممکن است قبل از جوش‌خوردن کامل مهره‌ها، دستگاه حرکت کند یا بشکند. اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است عملیات دوم برای تعمیر یا تعویض موردنیاز باشد.
رد پیوند
رد پیوند استخوان در موارد نادر (۱ تا ۲%)، پیوند استخوان ممکن است بلافاصله پس از جراحی از موقعیت صحیح خودبین مهره‌ها حرکت کند. اگر از هیچ‌گونه صفحات و پیچ برای محکم کردن پیوند استخوان استفاده نشده باشد، این احتمال بیشتر است. همچنین در صورتی که فیوژن مهره‌ها در چندین سطح انجام شده باشد، احتمال این عارضه بیشتر است.
سندرم گذرا
سندرم گذرا (بیماری بخش مجاور)، این سندرم زمانی رخ می‌دهد که مهره‌های بالا یا پایین فیوژن فشار بیشتری دریافت کنند. استرس اضافی در نهایت می‌تواند منجر به انحطاط مهره‌های مجاور و ایجاد درد شود.
درد مداوم
آسیب عصبی یا درد مداوم، هرگونه جراحی ستون فقرات خطر آسیب رساندن به اعصاب یا نخاع را به همراه دارد. آسیب می‌تواند باعث بی‌حسی یا حتی فلج شود. با این حال، شایع‌ترین علت درد مداوم، آسیب عصبی ناشی از خود فتق دیسک است. برخی از فتق دیسک‌ها می‌توانند باعث آسیب دائمی عصبی شوند که در این صورت جراحی رفع فشار ممکن است مؤثر نباشد. با این حال، حتی با این نتیجه، تحریک نخاع یا درمان‌های دیگر توصیه می‌شود.
چه نتایجی را می‌توان از درمان جراحی تنگی نخاع انتظار داشت؟
درمان جراحی تنگی نخاعی به درمان آسیب‌شناسی و جلوگیری از عوارض جدی مانند:
- درد شدید در پشت، باسن، درد هنگام راه‌رفتن
- اسپاسم در پاها، ساق پا
اختلال در روده و مثانه (در موارد شدید بیماری، بیماران کنترل بر کار این سیستم‌ها را از دست می‌دهند که می‌تواند به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی آنها تأثیر می‌گذارد).
از دست دادن حس در اندام‌های فوقانی و تحتانی، آتروفی عضلانی (بی‌حسی بازوها، دست‌ها، پاها و در برخی موارد محدودیت راه‌رفتن).
با این حال، شایان‌ذکر است که اگرچه درمان جراحی می‌تواند تنگی و علائم دردناک مرتبط را از بین ببرد، اما این بیماری مربوط به سن است و در نتیجه پیری بدن رخ می‌دهد؛ بنابراین، جلوگیری از بسیاری دیگر از تغییرات دژنراتیو در ستون فقرات با کمک جراحی امکان‌پذیر نخواهد بود. برای انجام این کار، باید رژیم استراحت و خواب را رعایت کنید، از ستون فقرات خود به‌خوبی مراقبت کنید و به طور منظم تمرینات بدنی انجام دهید.
در صورت مشاهده اولین علائم بیماری‌های ستون فقرات حتماً از پزشک متخصص کمک بگیرید تا از تشدید بیماری جلوگیری کنید. کمردرد مداوم، ناراحتی هنگام راه‌رفتن، ضعف در بازوها و پاها، از دست دادن کنترل مثانه ممکن است تغییرات مربوط به سن نباشد، اما علائم تنگی نخاعی باشد.
دیدگاه کاربران