همه چیز درباره انواع جراحی تومور نخاعی گردن

نخاع ، دسته اعصابی است که مغز را به بقیه بدن متصل می کند. تومورها ممکن است روی هر عصبی در بدن تکامل یابند ، اما تومورهای نخاع و ساختارهای مرتبط با آن نادر هستند. حتی در صورت بروز، اکثر تومورهای نخاع سرطانی نیستند و غالبا از کانال نخاع گسترش نمی یابند.
روش های درمانی مانند پرتودرمانی یا شیمی درمانی اغلب تأثیر کمی بر روی این تومورها دارند. بنابراین برداشتن تومور با جراحی اغلب ممکن است درمان ترجیحی برای تومور نخاع باشد. برداشتن تومور نخاع  می تواند برای بیماران بزرگسال و هم کودکان که تومورهای نخاعی دارند انجام می شود. در ادامه بیشتر درباره جراحی تومور نخاعی گردن صحبت خواهیم کرد. 

بیشتر تومورهای ستون فقرات سرطانی نیستند و گسترش نمی یابند. تومورهای بسیار کوچک ستون فقرات حتی ممکن است علائمی ایجاد نکنند و بنابراین نیازی به برداشتن آنها نیست. اما وقتی این تومورها نخاع یا اعصاب نخاعی را فشرده کنند، ممکن است بیمار ضعف ، بی حسی ، از دست دادن تعادل ، مشکل در راه رفتن یا صحبت کردن یا کنترل روده یا مثانه را تجربه کند. در این موارد ، حذف میکروسکوپی ممکن است بهترین گزینه درمانی باشد. جراح مغز و اعصاب و بیمار (یا سرپرست بیمار) می توانند با هم، ارزیابی کنند که آیا درمان به روش جراحی مناسب است؟
شایعترین تومورهایی که از داخل نخاع ایجاد می شوند ، اپاندیموما ، آستروسیتوما یا همانژیوبلاستوما هستند. تومورهایی مانند شوانومو ، نوروفیبروما ، یا مننژیوم نیز ممکن است از بافت های پشتیبانی کننده خارج از نخاع ایجاد شوند.

جراحی برای تومورهای ستون فقرات

همه تومورهای ستون فقرات به درمان فوری جراحی نیاز ندارند. گاهی اوقات تومور چندین بار طی زمان برای بررسی تغییرات بررسی می شود. این یک رویکرد معمول در تومورهای کوچک خوش خیم (غیر سرطانی) است. تومورهای خوش خیم بزرگتر ، انواع خاصی از سرطان ستون فقرات (بدخیم) و تومورهای پیشرونده ممکن است نیاز به مداخله جراحی داشته باشند.

عوامل موثر بر جراحی تومور نخاعی گردن

زمان و انجام جراحی تومور نخاعی گردن به عوامل زیادی بستگی دارد ، از جمله:

• نوع تومور ستون فقرات؛ خوش خیم ، بدخیم
• اندازه تومور و محل آن
• مرحله تومور
• نقص نورولوژیک مانند نخاع یا فشرده سازی عصب
• بی ثباتی ستون فقرات ، شکستگی مهره یا تخریب استخوان مهره ای
• اختلال در عملکرد روده یا مثانه
• درد بی وقفه و بدون پاسخ به درمان های غیر جراحی
• سلامت عمومی ، ایمنی و خطر عفونت

اهداف جراحی

اهداف جراحی تومور نخاعی گردن برای درمان تومورهای ستون فقرات عبارتند از:

• خارج کردن تومور نخاعی به طور کامل یا تا حد ممکن
• تثبیت ستون فقرات
• کاهش درد
• بهبود عملکرد و کیفیت زندگی

انواع روش های جراحی تومورهای نخاع گردن

مطمئن باشید که جراح ستون فقرات روش توصیه شده را توضیح می دهد، از جمله نحوه آماده سازی برای جراحی، و آنچه در صورت بستری شدن در بیمارستان انتظار می رود. مطمئنا، او به تمام سوالات شما پاسخ خواهد داد تا بتوانید کاملا آگاهانه تصمیم بگیرید.پس با خیال راحت هر سوالی دارید، از او بپرسید.
بسته به نوع تومور نخاع و محل آن، جراحی ممکن است شامل یک یا چند روش زیر باشد:

جراحی دکامپرشن (جراحی رفع فشار)

در این روش کل تومور یا بخشی از آن را برداشته می شود. اصطلاحات پزشکی مورد استفاده شامل debulk  (کوچکتر کردن)، excise  (حذف کامل) یا resection  (برداشت جزئی) است. این نوع روش ها باعث از بین رفتن یا کاهش فشار بر نخاع و ریشه های عصبی می شوند ، در نتیجه به کاهش درد و سایر علائم کمک می کنند.

آمبولیزاسیون

این یک روش مداخله ای است که معمولا توسط رادیولوژیست انجام می شود و جریان خون تومور را کند یا قطع می کند. آمبولیزاسیون (آمبولوتراپی) باعث کوچک شدن تومور می شود.

کایفوپلاستی یا ورتبروپلاستی ( Kyphoplasty or Vertebroplasty )

هر دو این ها روش جراحی با حداقل تهاجم هستند که با تثبیت کردن مهره شکسته شده، به تسکین درد کمک می کنند. گاهی یک تومور نخاعی که در مهره ایجاد شده یا به آن حمله کرده (متاستاز) ممکن است باعث فشرده سازی یا شکستگی استخوان مهره شود. در حالی که کایفوپلاستی و ورتبروپلاستی هر دو شامل تزریق یک سیمان استخوانی جراحی برای تثبیت مهره شکسته هستند ، اما هر روش متفاوت است.
در کایفوپلاستی از بالون های ارتوپدی استفاده می شود که داخل شکستگی قرار گرفته، و برای ایجاد سوراخ یا حفره باد می شوند و قبل از تزریق سیمان استخوانی نیز برداشته می شود.
در ورتبروپلاستی از بالون استفاده نمی شود. با این حال ، از یک روش جدید که ترکیبی از ورتبروپلاستی با فرسایش رادیوفرکانس است برای از بین بردن بافت تومور و ایجاد یک حفره برای سیمان استخوان استفاده می شود. فرسایش فرکانس رادیویی از انرژی موج رادیویی برای شکستن پیوندهای مولکولی سلولی تومور برای از بین بردن بافت و ایجاد حفره استفاده می کند.
هر دو روش تثبیت فوری شکستگی را فراهم می کنند.

میکرو جراحی ( جراحی میکروسکوپی)

این روش با بیهوشی عمومی انجام می شود ، به این معنی که بیمار در حین عمل بیهوش است. قبل و حین عمل، جراح و متخصصین مغز و اعصاب نظارت الکتروفیزیولوژیکی بر عملکرد نخاع را انجام می دهند. این نظارت شاملSSEP  (پتانسیل های برانگیخته حسی) و MEP (پتانسیل برانگیخته حرکتی) است، این آزمایش ها نشان دهنده سیگنال الکتریکی است که از نخاع و اعصاب نخاعی عبور می کند.
اول ، جراح مغز و اعصاب یک برش در پوست پوشانده از تومور ایجاد می کند. بافتهای نرم و ماهیچه ها به طرف دیگر منتقل می شوند تا قسمت پشتی ستون فقرات را در معرض دید قرار دهد و لایه ها (استخوان های سطحی نخاع) برای دسترسی به کانال نخاع برداشته می شوند. در شرایط نادر، وقتی تومور در قسمت جلوی نخاع قرار دارد، جراح مغز و اعصاب ممکن است از جلو یا کنار ستون فقرات به کانال نخاع دسترسی پیدا کند.
در این روش جراحان مغزو اعصاب با استفاده از بزرگنمایی و روشنایی میکروسکوپ عملیاتی، و با روش های جراحی میکروسکوپی را برای دقت در بررداشتن هرچه ایمن تر تومور و حداقل آسیب به ساختارهای اطراف اعمال می کنند. در این دوره نظارت الکتروفیزیولوژیک برای نظارت بر ایمنی نخاع همچنان ادامه دارد. به دنبال برداشتن این تومورها به ندرت به همجوشی ستون فقرات نیاز است.