مراقبت‌های بعد از عمل جراحی تومور مغزی

تومور مغزی مفهوم گسترده ای است که متضمن تعدادی بیماری است که ویژگی مشترک آنها ظاهر نئوپلاسم‌های موضعی در ناحیه جمجمه است. آنها می توانند مستقیماً در بافت‌های مغز، در غشاهای آن، و همچنین در استخوان های جمجمه و عروق خونی ایجاد شوند.تومورها می توانند اولیه و ثانویه باشند. در مورد اول، نئوپلاسم در حفره جمجمه تشکیل می شود. در مورد دوم، متاستازها قبلاً در حفره جمجمه ظاهر می‌شوند و کانون سرطانی اولیه در جای دیگری قرار دارد. مراقبت‌های بعد از عمل جراحی تومور مغزی نقش بسیار مهمی در روند بهبودی دارند، به همین جهت باید به صورت اصولی و  طبق دستورالعمل پزشک انجام شوند.

مراقبت‌های بعد از عمل جراحی تومور مغزی در بیمارستان

در مورد عمل‌های جزئی تحت بی‌حسی موضعی، بیمار معمولاً می‌تواند بلافاصله با پیروی از دستورالعمل‌های ارائه شده به خانه برود.

از سوی دیگر، همانطور که اغلب اتفاق می‌افتد، تحت عمل جراحی قرار گرفته باشد که نیاز به بیهوشی نخاعی، اپیدورال یا بیهوشی عمومی داشته باشد، بیمار برای مدت معینی در بلوک عمل نگه داشته می‌شود، جایی که بهتر می‌توان او را تحت کنترل داشت..

بنابراین، زمان‌های مورد انتظار برای عمل، زمان‌های واقعی نیستند که لحظه‌ای را که بیمار از بخش خارج می‌شود و زمانی که او به آن بازگردانده می‌شود، جدا کند: تأخیر با توجه به انتظارات، که عوامل داخلی سازمانی نیز می‌توانند به آن کمک کنند، باید بنابراین اعضای خانواده را نگران نکنید.

پس از سخت‌ترین مداخلات، ممکن است لازم باشد که بیمار را برای مدت طولانی‌تری تحت نظر قرار دهید: در این موارد، بیمار قبل از بازگرداندن به بخش، می‌تواند یک یا چند روز در بخش مراقبت‌های ویژه نگهداری شود.

روز‌های اول بعد از جراحی

پس از جراحی، احساس خواب آلودگی، ضعف، گیجی و احتمالاً همراه با احساس تهوع و سرما طبیعی است. میزان ناراحتی بدیهی است به نوع عمل و بیهوشی که فرد تحت آن قرار گرفته و همچنین به ویژگی‌های فردی بستگی دارد.

به طور معمول شما با یک قطره در بازوی خود، یک یا چند لوله تخلیه از زخم و یک کاتتر برای اطمینان از جریان ادرار خارج می‌شوید. همه این دستگاه‌ها در اسرع وقت حذف می‌شوند.

زخم زیر پانسمان می‌تواند ناراحت‌کننده باشد و برخی از حرکات می‌تواند دردناک باشد، بنابراین اغلب مسکن تجویز می‌شود. اگر آن‌ها برای کنترل علائم کافی نیستند، در تماس با پزشکان و پرستاران تردید نکنید.

عوارض احتمالی بعد از عمل

هر جراحی می‌تواند عوارض بعد از عمل را به همراه داشته باشد. رایج‌ترین آن‌ها عبارتند از:

• عفونت زخم
• پنومونی
• ترومبوز
• تجمع مایع در اطراف زخم

فراوانی این مشکلات را می‌توان با تجویز آنتی بیوتیک کاهش داد، همچنین با بلند شدن از رختخواب و حرکت در اسرع وقت یا برای ترومبوز اندام تحتانی، با تمرینات ورزشی برای پا‌ها، استفاده از جوراب‌های الاستیک و دارو‌های ضدانعقاد خاص که گاهی اوقات حتی در خانه باید ادامه یابد

بودی پس از عمل جراحی و بازگشت به خانه

زمان‌ها و راه‌هایی که می‌توانید پس از مداخله بهبود پیدا کنید، به نوع عمل و همچنین به ویژگی‌های هر یک بستگی دارد. کارکنان از بیماران دعوت می‌کنند تا با توجه به نیاز‌های مختلف خود بیدار شوند یا به تدریج خوردن و نوشیدن را از سر بگیرند. زمان ترخیص از بیمارستان و بازگشت به خانه می‌تواند به همان اندازه متغیر باشد.

قبل از ترک بخش، ‌ایده خوبی است که از کارکنان یک سری سؤالات بپرسید تا متوجه شوید:

• نحوه برخورد با پانسمان زخم و بخیه‌ها
• آیا می‌توانید حمام کنید یا دوش بگیرید.
• اگر و زمانی می‌توان غذا خوردن عادی را از سر گرفت.
• آیا باید به فعالیت‌های خاصی توجه کنید یا می‌توانید به زندگی کاملاً عادی برگردید.
• چه دارو‌هایی مصرف کنیم.
• در صورت نیاز با چه کسی تماس بگیرید.

البته بهبودی کامل به زمان نیاز دارد. طبیعی است که حتی برای هفته‌ها احساس خستگی کنید، اگر عمل جراحی بسیار سخت بوده است، و احساس نیاز به استراحت در طول روز.

مراقبت های بعد از عمل جراحی تومور مغزی

جراحی برای برداشتن تومور مغزی یک مداخله بسیار جدی است .حتی اگر به صورت حرفه ای و بدون عواقب پس از آن انجام شود، انجام بهبودی صحیح برای بهبودی کامل بدون خطر عود بسیار مهم است.

پس از جراحی، تعدادی ممنوعیت وجود دارد:

• حداقل ۳ ماه نمی‌توانید با هواپیما پرواز کنید.
• در طول سال نباید به ورزش های فعال بپردازید، ارزش دارد که آنها را با پیاده روی منظم جایگزین کنید.
• قرار گرفتن در معرض آفتاب و آفتاب سوختگی منع مصرف دارد.

برای بهبود هر چه سریعتر و جلوگیری از ناتوانی بسیار مهم است که توانبخشی عصبی را در اسرع وقت شروع کنید.

بهبودی اول از همه مربوط به عملکردهای قبلی از دست رفته بیمار و بازگشت او به زندگی عادی است. بازگشت یک حالت کاملاً از قبل دردناک همیشه امکان پذیر نیست، در این مورد، باید سعی کنید بیمار را با وضعیت فعلی تطبیق دهید، به او بیاموزید که خودش به خودش خدمت کند.

توانبخشی توسط جراحان، شیمی‌درمانگران، روان‌شناسان، رادیولوژیست‌ها، فیزیوتراپیست‌ها، پزشکان و مربیان ورزش درمانی و همچنین کادر پزشکی جوان انجام می‌شود. فقط یک رویکرد یکپارچه اجازه می‌دهد تا از یک روند توانبخشی با کیفیت بالا اطمینان حاصل شود.

برنامه های توانبخشی و دوره های بهبودی

برای صحبت در مورد زمان، باید ایده ای از پیچیدگی حالت اولیه، مداخله جراحی و نتایج آن داشته باشید. اگر فرآیند به موقع شروع شود و به خوبی پیش برود، معمولاً حدود ۳-۶ ماه طول می‌کشد. از محبوب‌ترین روش‌ها:

• فیزیوتراپی هدف آن درمان علامتی است، به تسکین تورم و درد کمک می‌کند.
• ماساژ دادن. برای فلج اندام ها تجویز می شود. تامین خون را بهبود می بخشد، خروج خون و لنف را فراهم می‌کند، هدایت عصبی عضلانی و حساسیت را افزایش می‌دهد.
• ورزش درمانی عملکردهای از دست رفته را بازیابی می‌کند، ارتباطات رفلکس را تشکیل می‌دهد، اختلالات دهلیزی را از بین می برد.

تمام اقدامات توانبخشی توسط متخصصان انجام می‌شود. اما انگیزه خود بیمار، تمایل او به کار و گرفتن نتیجه بسیار مهم است.