آیا تومور مغزی خوش خیم کشنده است؟ همه چیز درباره ی این تومورها

تومور به توده های بافتی که غیر طبیعی رشد می کنند و تکثیر می شوند، می گوییم. تومورهای مغزی بافت های غیر طبیعی در داخل جمجه می باشد. تومورهای مغزی از دو لحاظ تقسیم بندی می شوند. در حالت اول از لحاظ منبع شروع، آن را تقسیم می کنیم. اگر از درون مغز شروع شده باشد، تومور مغزی اولیه نام دارد؛ اگر از سایر بدن شروع شده اما به مغز نیز گسترش یافته است، به آن توموهای ثانویه یا متاستاتیک مغز می گوییم.
در حالت دوم  به برخی تومورهای مغزی، خوش خیم و غیر سرطانی و به برخی دیگر، بدخیم و سرطانی گفته می شود. در این مقاله اینکه تومورهای مغزی خوش خیم ،  چقدر می توانند خطرناک باشند و علائم، عوارض و درمان را نیز مورد بررسی قرار داده ایم. با ما همراه باشید. 

تومورهای مغزی خوش خیم خطرناک هستند؟

بافت تومورهای خوش خیم و غیر سرطانی از سلول هایی تکشیل شده است که به آرامی رشد می کنند. مایل نیستند به اطراف، گسترش پیدا کنند؛ از همین جهت، در یک مکان باقی می مانند. این فرایند، درمان را خیلی راحت تر و موثرتر کرده است. اگر جراح کل تومور را بتواند بردارد، دیگر آن رشد نمی کند. در اغلب موارد  تومورهای خوش خیم مغزی درمان می شوند و افراد مبتلا به این نوع تومورها، به زندگی  عادی خود برمیگردند. خیلی نادر پیش می آید که تومورهای مغزی خوش خیم، تهدید کننده جدی زندگی شوند. برای آن که کمی استرس ناشی از این بیماری را، در خود کم کنید اطلاعات خود را از نوع توموری که مدنظرتان است افزایش دهید. در ادامه، تمام اطلاعات لازم را برایتان توضیح داده ایم. 

انواع تومورهای مغزی خوش خیم را بشناسیم

کوردوما: نوعی تومور خوشخیم نادر است. خیلی آرا رشد می کند در صورت درمان نشدن می تواند با حمله کردن به استخوان های مجاورش، بافت عصبی را تحت فشار قرار دهد.  اغلب افرادی که سنی بین ۵۰ تا ۶۰ دارند را درگیر می کند. 
کرانیوفارنژیوما: در اغلب مواردف در دسته ی خوش خیم ها قرار می گیرد. این نوع تومورها، در کنار بخش های مهم مغز  قرار می گیرند؛ به دلیل مکان قرارگیری، برداشتن ها آن ها دشوار می باشد. معمولا از بافت های غده هیپوفیثز منشا می گیرند از همین جهت، از روش درمانی جایگزینی هورمون استفاده می شود. انتخاب این نوع درمان به دلیل این است که غده هیپوفیز هورمون های بدن را، تنظیم می کند.  
تومورهای گلوموس ژوگولار: خوش خیم هستند و مکان ها در سر، زیر پای جمجعه می باشد. 
منژیوم: به عنوان شایعترین تومورهای خوش خیم داخل جمجمه ای شناخته می شوند. البته متاسفانه درصد بسیار کمی از آن ها، یدخیم و سرطانی می باشند. 
Pineocytomas : همیشه خوش خیم شناخته شده اند و در اغلب موارد در بزرگسالان به وجود می آیند.   
آدنوم های هیپوفیز : تومور هیپوفیز در دسته ی تومورهای شایع قرار می گیرند. اغلب موارد خوش خیم هستند و  احتمال خیلی کمی وجود دارند به شکل بدخیم ظاهر شوند. در حال بد خیم نیز، به ارامی به سایر بدن گسترش پیدا می کنند. در افراد گروه سنی ۳۰ تا ۴۰ سال و کودکان بیشتر دیده می شود. 
شوانوما: تومورهای خوش خیم مغزی در بزرگسالان است. آنها در امتداد اعصاب بوجود می آیند ، متشکل از سلولهایی که به طور معمول “عایق الکتریکی” سلولهای عصبی را فراهم می کنند. نوروم آکوستیک شایعترین شوانوم است که از عصب هشتم جمجمه یا عصب دهلیزی حلزونی ناشی می شود که از مغز به گوش می رسد. اگرچه این تومورها خوش خیم هستند ، اما در صورت رشد و فشار بر اعصاب و در نهایت مغز می توانند باعث عوارض جدی و حتی مرگ شوند. محل های دیگر شامل ستون فقرات و به ندرت در امتداد اعصابی است که به اندام ها می روند.
تومورهای خوش خیم و نادر: گانگلیوسیتوما ، گانگلیوم و گانگلیوگلیومای آناپلاستیک تومورهای نادری هستند. از سلول های عصبی نئوپلاستیک تشکیل شده اند. 

علائم تومورهای خوش خیم مغزی

این نوع تومورها به دلیل رشد آرامی که دارند، در ابتدا علائمی از خود بروز نمی دهند. بروز علائم در آن ها، به میزان فشاری که با توجه به اندازه ی خود بر مغز وارد می کنند و محلی که در مغز قرار دارند، بستگی دارد. علائم شایع عبارت اند از: 

• سردردهای مداوم و جدید: گاهی اوقات در صبح یا هنگام خم شدن یا سرفه شدیدتر می شوند.
• احساس مریضی در تمام مدت ، بیمار بودن و خواب آلودگی
• مشکلات بینایی: مانند تاری دید ، دوبینی ، از دست دادن بخشی از میدان بینایی (همیانوپیا) یا از دست دادن موقتی بینایی.
• حملات صرعی (تشنج) : گاهی کل بدن را تحت تاثیر قرار می دهد گاهی نیز فقط یک ناحیه از بدن را تحت تاثیر قرار می دهد.  
• تغییرات ذهنی یا رفتاری مانند تغییرات در شخصیت
• ضعف شدید بدن یا فلج شدن
• مشکلات گفتاری

علت به وجود آمدن تومورهای خوش خیم

اغلب تومورهای خوش خیم علت مشخصی ندارند. اما عومل زیر می تواند خطر دچار شدن را افزایش دهد. عبارت اند از: 

• افزایش سن
• داشتن سابقه خانوادگی در زمینه تومورهای مغزی
• داشتن بیماری های ژنتیکی مانند : مانند نوروفیبروماتوز نوع ۱ ، نوروفیبروماتوز نوع ۲ ، اسکلروز توبروز و …

روش های درمانی 

درمان تومورهای مغزی خوش خیم، به اندازه و مکان قرارگیری آن ها، در مغز بستگی دارد. اغلب جراحی گزینه ی اول درمانی است.  در جراحی تومورها برداشته می شوند. احتمال خیلی کمی وجود دارد که دوباره تومورها به وجود بیایند. اگر جراح تشخیص دهد که نمی توان کل تومور را برداشت؛ از رادیوتراپی و شیمی درمانی کمک گرفته می شود. 

درجه بندی تومورهای مغزی

تومورهای مغزی با توجه به نوع و میزان رشد و گسترشی که دارند درجه بندی می شوند. پزشک برای انتخاب نوع درمان، حتما باید درجه ی تومور را بداند. بازه ی درجه بندی از یک تا چهار می باشد. عبارت اند از: 

• درجه ی یک و دو: تومورهای مغزی خوش خیم که به آرامی رشد می کنند و به سایر بدن گسترش پیدا نمی کنند شامل این دو درجه می شوند. 
• درجه سه و چهار: شامل تومورهای بدخیم و سرطانی می باشد.